Purnamarca, Ticara en Mendoza
Door: Yvon
Blijf op de hoogte en volg Yvon en Jan
24 November 2014 | Argentinië, Mendoza
Na 5 dagen de auro weer ingeleverd, maar eerst even iets over de verkeersregels hier. Voorrang heeft diegene die het neemt .... wat leidt tot veel verwarring. Gelukkig is Jan brutaal, anders stonden we nu nog in het centrum van Salta. Voetgangers hebben nooit voorrang, zelfs niet op het zebrapad, behalve als ze zich voor de auto gooien.....dus waarom ze hier zebrapaden hebben is ins volledig onduidelijk. Alles is hier eenrichtingsverkeer, maar dat wordt niet aangegeven. Als er dus geen verkeer is, dan moet je kiezen welke kant je neemt. Ook dit leidt tot hilarische momenten; je rijdt op een plaza de verkeerde kant op en alle mensen op alle terassen hebben dat door, behalve wij ... Hoe dan ook ... 5 dagen rondgereden door prachtige gebieden en we ziijn veilig terug. Het gat in het raam hebben ze niet gezien, dus als echt Hollanders, hebben we dat ook maar niet verteld. Van bergen naar rotsformaties, van woestijn naar zoutvlaktes. Het een nog niet mooier dan het andere. Slapen in dorpjes, waar de huizen van leem zijn en de straten gewoon zandweggetjes. 's Avonds de kroeg in om Boca tegen River Plate te bekijken onder het genot van het eten van lamavlees en drankjes waar ' je van gaat vliegen'! We maken veel mee!! Vooral ik (Yvon) ben blij dat we weer terug zijn in Salta, want ik kan slecht tegen de hoogte. Elke stap die je zet kost erg veel moeite en 's nachts lig je met kloppend hart in bed te happen naar lucht. In Nepal konden we er langzaam aan wennen, omdat we een wandeltocht maakten en we dus langzaamaan stegen. Nu rijd je in 1x naar 4000 meter en dat kan Beppe blijkbaar niet zo goed aan. Bovendien krijg je heftige hoofdpijn en en de cocabaderen, die dit voorkomen, konden we niet op de juiste momenten vinden. Vanuit Salta de bus genomen naar Mendoza (19 uur) dwars door de pampa's waar de giachos de buis inhalen, de woestijn en opeens kom je in een oase van wijngaarden. De bus is lang, maar wel een hele goede manier om het land te zien. Vandaag een rustdag; on shostel is prima, maar we voelen ons hier te oude voor.... allemaal backpackers met bakfietsenhaar, die een beetje bij het zwembad hangen. Voor morgen hebben we een geweldig hoteletje met patio en dakterras en argentijnse muziek in plaats van rap de hele dag! Dan gaan we ook de wijngaarden langs en wat we nog meer gaan doien.... zien we daarna.
Liefs van ons~